Hot hot hot en nog steeds wachten.

Het is vandaag de heetste dag van het jaar. Bah bah. Dikke enkels en voeten zijn doodnormaal op het moment. Maar fijn is anders.

Nog steeds niks vernomen en ik probeer het rustig af te wachten. Het is allemaal zo moeilijk in te schatten. Het ene moment denk ik dat ik wel door ben om vervolgens vijf tellen later weer te denken dat ik een negatief advies ga krijgen. Om moe van te worden! Ik weet het gewoon echt niet. Ook is het zo dat je mensen hoort die het na 4 weken al weten en de ander weer pas na 8 weken. Dus mijn mobiel heb ik nu al helemaal constant bij me. En de brievenbus is tegenwoordig ook een lekkere loungeplek haha. Want stel je voor dat het advies per brief komt?

Iedere dag denk ik er wel een paar keer aan. Hoe zou het zijn als ik door ben en hoe zou ik er dan volgend jaar bij zitten? Ben ik dan echt wat kilo's kwijt? Kan ik dan echt meer ondernemen met de kinderen? Voel ik me dan ook een stuk beter? Ik kan soms wel janken als ik eraan denk. Ik wil ook "normaal" zijn. Maarja. Wat is normaal eigenlijk?

We gaan nog maar eens lekker met de pootjes omhoog en bakken in dit weer.